Genieten.
Als vrijwilliger mocht ik vandaag voor de tweede keer naar haar toe, 84 jaar en nog steeds bijdehand. Een vrouw die van het leven heeft genoten en altijd sterk is geweest in goede en slechte tijden. Al 26 jaar weduwe en nu wonend in een bejaarden tehuis. Haar naam is niet belangrijk maar wat belangrijk is dat deze dame nog vol in het leven staat en nog steeds de zonnige kant ervan ziet.
Mijn taak was haar in haar rolstoel te brengen waar ze naar toe wilde als ze maar even buiten was. Dat buiten rond rijden werd een cadeau van de natuur want het weer was zalig, het waaide als een gek maar de zon scheen en de temperatuur was heel aangenaam. Mijn nieuwe cliënte zat als een vorstin in dat martelwerktuig en ik raakte steeds meer vermoeit.
Mevrouw wilde naar de kinderboerderij zo’n half uur duwen met een rolstoel met half zachte banden, Maar het kon me geen reet schelen alles voor het goede doel en de oudere medemens. Daar aangekomen vroeg ik haar of we niet in overtreding waren want het was immers een kinderboerderij grapte ik.
Ze keek me aan en in haar ogen zag ik waar ik op hoopte, ze schaterde het uit en aan het geluid van die lach wist ik weer waarom ik dit werk doe en waarom ik zeiknat van het zweet thuis kwam en me helemaal total los op de bank liet vallen.
Volgende week sta ik weer voor haar deur maar wel met een fiets pomp. Kolere! Wat is het leven toch mooi als je gepensioneerd bent.